Het heeft even geduurd na de eerste blog over onze verbouwing. Maar hier is hij: de tweede blog over onze vintage keuken. Een half jaar lang had ik geen tijd om een nieuwe blog te schrijven, omdat de keuken nog niet af was. En daarna had ik even geen fut meer om erop terug te kijken. Maar inmiddels zijn het verspilde bloed, zweet en de tranen naar de achtergrond verdwenen. Tijd voor een nieuwe blog! Ga mee in deel 2 van onze vintage keukenreis.
Nadat we alle tegels van de muur hadden gehaald was het tijd om te stucen. Dat is een vak, dus kwamen er mannetjes langs om dat te doen. Na liters en liters stuc was de muur uiteindelijk egaal en wit. Wat toen volgde was een woest avontuur met die mannetjes en andere mannen (sorry vrouwen), waarvan je het beste maar gewoon de foto’s kunt bekijken. Enjoy 😉
Gezellige klusdrukte in de keuken
De stuc moest een paar weken drogen (daar ging onze drie-weken planning!) en Frank ging op dienstreis, dus het project lag stil. Wel kon vast het stucrandje op het plafond gezet worden.
Het was wel even schrikken toen Frank en ik de volgende dag beneden kwamen: het plafond hing op half zeven. Een belletje naar de werkmannen was snel gemaakt en ze kwamen het gelukkig oplossen.
Verbouwen is vooral veel geduld hebben
Na een paar weken kwamen de mannen terug en kon het plaatsen van de keuken voorbereid worden. Ze stortten een betonnen vloertje, zodat alles op gelijke hoogte kwam te liggen. En installeerden het fornuis en de vaatwasser <3 . We konden weer koken en afwassen.
De keuken betegelen en installeren
Het moment waar we al lang naar uitkeken was daar: het betegelen van de keuken. We waren zo benieuwd hoe onze keuken eruit zou zien, met de op-ouderwetse-wijze gebakken tegels en groene stripjes. We hadden zelfs nog drie originele tegels uit de oorspronkelijke keuken weten te redden.
Pijnlijk intermezzo
23 december: Frank rent door de tuin en maakt een U-bocht om de schutting heen. Zijn zool slipt weg op het mossige oppervlak en hij valt hard op de tegels. Niet wetende dat hij een compressiefractuur oploopt in een van zijn ruggenwervels (ook wel bekend als een gebroken rug) negeert hij het gebeurde en vertrekt naar België om daar Kerstmis te vieren.
Alle gekheid op een stokje: bij terugkeer gaat Frank toch maar even langs het ziekenhuis en daar blijkt dat hij een breuk in z’n ruggenwervel heeft. Dat wordt dus even niet klussen en tillen…
En dat is best balen, als je je keuken eigenlijk al af had willen hebben.
Reddende klusengel
Daarom zochten we via Werkspot iemand die ons kon helpen de keuken te installeren. En dat werd Youhana van DAFS Klussen. Youhana was onze reddende engel. Dankzij hem kreeg de keuken vorm en kon Frank uiteindelijk eind maart de laatste puntjes op de ‘i’ zetten.
Onze nostalgische keuken helemaal af…
Heel erg, maar ik ga afsluiten met deze cliffhanger. Ik heb zoveel mooie foto’s van de nieuwe oude keuken dat ik het zonde vind om ze aan het eind van dit artikel te proppen. Je houdt dus nog een blog van me tegoed! En daar ben ik al mee bezig, dus dat duurt niet lang meer 🙂 .
De voorpret gemist? Lees dan ook de vorige blog over de verbouwing. En je staat nu misschien wel te trappelen om te weten hoe het eindresultaat is geworden.
